We vertrokken samen met de Surinaamse studenten van het CPI in busjes naar Atjoni. In Atjoni moesten we al het materiaal uit een truck overbrengen naar de boten. Met een ketting van studenten ging het vlot. Na het materiaal mochten wij ook in de boot. We merkten al vlug dat de boten niet waterdicht waren, maar zijn toch veilig aangekomen in het vakantieoord Djamaika. Daar stonden de plaatselijke kindjes ons op te wachten. Na lang wachten was eindelijk iedereen ter plaatsen en konden we naar onze slaapkamer. Wij kozen als enigste drie voor een open hutje om onze hangmatten op te hangen. Vanuit ons hutje zagen we een prachtig uitzicht over de Surinaamse rivier met soela's (= kleine stroomversnellingen). Na een eerste nacht slapen in onze hangmat vertrokken we per boot naar onze stageplaats. Carmen vertrok als eerste naar Kajapati, Keshia naar Abenaston en als laatste vertrok Silke naar Gengestone. We merkten al vlug dat de kinderen in het binnenland veel rustiger en gehoorzamer zijn dan de kindren in de stad Paramaribo. Ook was het niet atlijd gemakkelijk om contact te leggen met de kleuters. Zij verstonden weinig tot geen Nederlands. Gelukkig stonden we samen met andere Surinaamse studenten die ons af en toe hielpen als tolk. Tot onze verbazing waren er veel materialen aanwezig in de klas. Bij sommige klassen zelfs meer dan in de stad. Na een half dagje stage vertrokken we allemaal samen per boot naar Jaw-jaw. Daar aten we rijst met kip, dat we eigenlijk heel de week hebben gegeten. De rijst waren we op het einde van de week beu gegeten. Na het eten moest iederen baden in de rivier. Er werd niet alleen gebaad maar er werd ook kledij, potten en pannen in afgewassen. Elke dag om vijf uur kregen we een uurtje sport en spel. Zo hebben we de laatste dag een slagbalwedstrijd gehouden met de plaatselijke bewoners. Natuurlijk zijn wij gewonnen. Het was een fantastische ervaring die we voor altijd zullen meedragen.
Matapica
Vorig weekend zijn we naar Matapica geweest. We vertrokken per boot naar het strand waar we uren moesten stappen om een soepschildpad te zien. De eerste die we zagen had ons ook gespot en liep terug in de zee. De tweede schildpad vonden we tussen de struiken en was druk bezig met eieren leggen. Na een 150 tal eieren, die op pingpong ballen lijken, graafden ze haar eitjes veilig onder het zand. Ze blijft anderhalf uur lang bij haar eitjes en gaat dan terug in de zee. Na de lange wandeltocht terug naar de boot werden we naar een ander strand gebracht om te overnachten. We sloten de avond af met een kampvuur en borgoe.
Holi Pagwah
27 maart hebben we Holi Pagwah gevierd. Holi Pagwah is een feest van de Hindoes. Het is een combinatie van het lentefeest en een nieuwjaarsfeest. Er wordt veel gedanst en met gekleurde poeder gegooid op elkaar. Het haar van Silke zit na drie dagen en tien wasbeurten nog altijd rood. Het feest begon om twaalf uur in de middag en eindigde om twaalf uur savonds.